Onze nieuwsberichten

De Perce Neige zijn verheugd de werken van de Touraine-kunstenaar Louis Dutolvac te verwelkomen.

""Mijn bestelling en mijn aandoeningen""

Alle werken zijn te koop.

Prijs op aanvraag

"Net als Paul Bilhaud, Malevich, Rodtchenko, Yves Klein, Ad Reinhart of Rothko is de afwezigheid van realisme en expressionisme niet het voorrecht van lui of talentloos.
De kunst van het creëren van emoties in zwart-wit is precies de meest veeleisende artistieke expressie die er is.
Het is altijd een uitdaging om emotie op te wekken zonder kunstgrepen, eenvoudigweg met de trilling van een kleur of een waarde, een textuur.
We kiezen deze weg, wanneer buiten de tekening de emotie de overhand heeft op de vorm.
Een emotie teken je niet, die voel je.
Het werk aan orde en wanorde is in de eerste plaats het gevoel dat wordt veroorzaakt door de twee toestanden, mijn momenten van sereniteit of woede, kalmte of storm.
We zijn in dit alles erg ver verwijderd van schilderen... Schilderen is slechts het instrument van beweging en het gevoel dat gevoeld wordt.
Paul Bihaud opent de monochromatische stijl met sarcasme, maar lokt plotseling emotie uit op dezelfde manier als de subtiele vibraties van Mark Rothko, die zonder sarcasme en met talent kleur laat zingen.
Het intense genot dat wordt voortgebracht door het moment van het picturale gebaar is in feite slechts het gevoel van het exacte moment waarop men, hangend, verloren voor dit grote witte vierkant, zijn innerlijke trekjes uitstort.
Er is dus voorlopig niets uitzonderlijks aan dit alles, een man, een canvas, verf, emoties.
Dit alles zou daar moeten eindigen.
Maar 25 jaar geleden wilde iemand absoluut een van deze emotionele momenten kopen, en daar; Alles veranderde....
Ik begreep plotseling dat het plezier van het gebaar niets is vergeleken met het intense plezier te weten dat er een beetje van mij in anderen zit.
Ik kan me elk uitgevoerd schilderij herinneren, en de emotie die op dat moment op het doek werd gegooid.
Ik heb in 25 jaar maar heel weinig mensen ontmoet die een van mijn schilderijen hebben verworven (de galeriehouder is een perfecte filter), niet uit angst voor mensen...uit verlegenheid natuurlijk, uit bescheidenheid als ik over mijn werk praat, dat is zeker, maar ondanks deze afstand weet ik dat onvermijdelijk gemeenschappelijke gevoelens
animeer ons...
De vervulling van dit alles is weten dat je elke dag naar die "afdruk" zult kijken die je in je huis hebt opgehangen, omdat je er dol op bent. Je ziet je voorstellingen van vorm en kleur erin geworpen, die zich opdringen. Misschien zijn ze gemeenschappelijk voor de mijne? Misschien niet....
Het maakt niet uit, er zit een klein beetje van mij in jou..."

Louis Dutolvac.